Hemorroïden en rectaal bloedverlies

Anatomie van de anus

Locatie van de inwendige hemorroïden

Locatie van de uitwendige hemorroïden

 Valentina Baranova 09-2020

Cremor vaseline lidocaïne

Lidocaine/vaseline zalf 30 mg/g 30 g bij ambeien, jeuk en pijn.

Geneesmiddelnaam

Dosering + opmerkingen

Crème en zalf

Nederland tijdschrift voor geneeskunde - Concensus hemorroïden

Richtlijnendatabase.nl richtlijn “proctologie” van 2015

NHG  standaard “Rectaal bloedverlies” van 2017

Naslagwerk en bronvermelding:

Achtergrondinformatie:

De theorie dat hemorroïden variceuze venen in het anale kanaal zijn, is achterhaald.

Het is tegenwoordig wereldwijd geaccepteerd dat hemorroïden ontstaan vanuit de ”anal cushions”, vrij vertaald de anale kussens.

Inwendige en uitwendige aambeien.

Het ontstaan van hemorroïden is niet geheel opgehelderd.

De uitwendige hemorroïden geven met name klachten indien deze getromboseerd zijn.

Klachten die passen bij inwendige hemorroïden zijn: bloeding, prolaps, pijn, trombose, verlies van mucus en jeuk.

Inwendige hemorroïden worden aan de hand van hun locatie ten opzichte van de linea dentata en hun gradatie prolaps ingedeeld volgens de Goligher’s classificatie in:

• graad I: normaal niet prolaberend hemorroïdaal weefsel;
• graad II: prolaps van hemorroïden bij defecatie, spontaan terugtrekken van de hemorroïden;
• graad III: prolaps spontaan of bij ontlasting, manuele reductie nodig;
• graad IV: permanente prolaps, niet reduceerbaar.

Lichamelijkl onderzoek:

Het lichamelijk onderzoek bestaat uit inspectie, rectaal toucher en proctoscopie. Bij onduidelijke prolaps kan men de patiënt vragen om te persen (eventueel in zittende stand).

Behandeling algemeen:

N.B. De optimale behandeling van hemorroïden is momenteel onderdeel van twee lopende zorgevaluaties, de HollAND en de NAPOLEON. 

Patiënten ouder dan 50 jaar met bloedverlies per anum krijgen volgens de NHG-standaard een colonoscopie. Er zijn vooralsnog in de literatuur geen redenen om hier van de NHG-standaard af te wijken. 

Behandeling symptomatische hemorroïden:

• sclerotherapie en RBL de voorkeur hebben boven het voorschrijven van laxantia.
• Het gebruik van vezels en laxantia een voordelig effect heeft op het doen afnemen van de klachten.

Behandeling van getromboseerde externe hemorroïden:

• Bijvoorkeur in eerste instantie conservatief door lokale medicamenteuze middelen, orale pijnstilling en laxantia.
• Overweeg een acute excisie van de getromboseerde externe hemorroïd bij veel pijn.

Behandeling van getromboseerde interne hemorroïden:

• Bij voorkeur in eerste instantie conservatief door lokale medicamenteuze middelen, orale pijnstilling en laxantia.
• Acute hemorroïdectomie wordt ontraden.
• Door conservatieve behandeling zullen de pijnklachten en zwelling ongeveer na drie weken duidelijk verminderen. 

Profylaxe getromboseerde hemorroïd:

• Persen te mijden;
• Ontlasting soepel te houden door middel van dieetmaatregelen en voldoende vocht-intake;
• Bij onvoldoende effect kunnen laxantia voorgeschreven worden.

2022-06-20 Tractus digestivus.pptx FTO presentatie

Diltiazem

Créme of gel 2%. Volgens de NHG-Standaard Rectaal bloedverlies (2017) 2×/dag circa 2 cm crème of gel aanbrengen op de fissuur en de huid rond en in de anus totdat de fissuur visueel is genezen of totdat er geen klachten meer zijn, gedurende max. 12 weken.

w

Fissuur ani:

Is een radiaire (ischemische) ulceratie van het anoderm, distaal van de linea dentata en meestal posterieur gelegen (80 tot 90%). Pijn na defecatie die één á twee uur kan aanhouden.

Acute fissura ani.

Symptomen: pijn na defecatie, eventueel gecombineerd met helder rood bloedverlies en/of pruritis ani, zijn minder dan zes weken aanwezig. Bij inspectie geen morfologische tekenen van chroniciteit en een evidente verhoogde interne sfincterspanning.

Chronische fissura ani

Symptomen: pijnklachten in combinatie met een macroscopisch aantoonbare fissuur. Minimaal zes weken aanwezig. Fysiologische kenmerken zoals een ‘sentinel pile’, opgeworpen wondranden, het a vue zijn van sfinctervezels of een inflammatoire poliep aan de inwendige begrenzing van de fissuur.

Oorzaak:

Een fissura ani wordt veroorzaakt door hypertonie van de interne anale sfincter.

De behandeling van fissura ani richt zich dan ook op het opheffen van deze spasme.

Behandelstrategieën zijn grofweg in te delen in conservatieve maatregelen (chemische relaxatie glad spierweefsel) en chirurgische interventie.

Naar verwachting circa 90% van de acute fissuren spontaan (zonder enige interventie) geneest.

Behandeling:

• Conservatieve therapie:
• Dieetadvies
• Laxantia
• Diltiazem créme of gel 2% (2-3 keer daags voor minimaal 6 weken) of ISDN 1% (5-6 keer daags perianaal 6 weken).
• Botuline toxine