Naslagwerk en bronvermelding:
LISDIURETICUM: furosemide of bumetanide
OPIAAT: morfine en morfine-analogen
Plan van aanpak bij acuut hartfalen
40 mg oraal. Bij ernstige vocht retentie ophogen tot 100 mg. Zie lab onderzoek (612).
I.m. 1-4 mg. Zie lab onderzoek (612).
Werking: Door de diuretica scheidt de patiënt meer natriumchloride en water uit door vermindering van terugresorptie in de nieren.
Belangrijke bijwerkingen: uitdroging, hypokaliëmie en jichtaanvallen (bij verhoging urinezuur).
Sublinguaal: 5 mg onder de tong laten smelten, zo nodig na enkele minuten herhalen. Niet meer dan 3 tab. achter elkaar gebruiken.
Niet bij tensie < 90 mmHg.
Klinisch beeld:
- (Half)zittende houding, angstige blik, reutelende/versnelde ademhaling, bleek/grauwe kleur, transpireren, klamme koude huid.
- Verhoogde ademfrequentie, vergrote ademarbeid, verlaagde saturatie.
- Pols meestal snel en zwak.
- Bloeddruk in ernstige situaties soms verlaagd.
- Auscultatie hart: hartgeruis, aritmie of extra toon.
- Auscultatie longen: tweezijdig crepiteren, veelal ook rhonchi, soms piepen (bij acute exacerbatie van chronisch hartfalen mogelijk ook demping en nauwelijks of geen ademgeruis basaal, passend bij pleuravocht).
- Oedeem, gestuwde halsvenen (verhoogde centraalveneuze druk).
Bron: NHG hartfalen